Kövrəlmə, şəhid atası

Qonşum, təqvalı insan Hacı Naillə çay içib söhbət edirdik. Həmsöhbətimin telefonuna zəng gəldi. Kiminsə onlara gəlmək istədiyini açıqca eşitdim.

    - Biləsuvarlı dostum bizə gəlir, şəhid atası Zakir. Dəyanətli, sədaqətli insandır. Xeyli vaxtdır dostluq edirik.

    

Çox keçmədi ki, qonaqları qarşıladıq. Ananın simasındakı kədəri hiss eləmək o qədər də çətin deyildi. Zakir kişi ilə tanış olub xeyli söhbətləşdik. Hansı mövzuya müraciət etdiksə sonu Qarabağdakı 

44 günlük müharibə, şəhidliklə bitirdi. 

   - Biz onların hamısını tanımasaq da, hamısına borcluyuq, - dedim. 

  Zakir Xosizadə : 

    - Övlad itkisi unudulmur, Təsəllimiz budur ki, onlar boş yerə köçmədilər bu dünyadan, ad qoydular, şəhidlik zirvəsinə yüksəldilər, vətəni, torpağı, insanları şər qüvvələrdən qorudular. Torpaqlarımızı qaytardılar, özləri isə torpağa döndülər. Vətəni bütövləşdirdilər. İndi onlardan xoş xatirələr qalıb. Ömürləri, döyüş yolları nağıllara dönüb. 

  

 Şəhid Müşfiqin atası ailəsindən danışdı. Dedi ki, xanımımla 3 övlad böyütdük. Müşfiq iki bacının qardaşı idi. Bacılarının qəlbində qardaş səadəti, qardaş xoşbəxtliyi donub qalıb. Ancaq şahidlərdən söz düşəndə onlar da qürur duyurlar.

   

Zakir kişi Biləsuvarın Günəşli kəndindəndir. Neçə illərdir ki, Masallının Mahmudavar kəndindən olan dam örtüyü ustası, ləyaqətli insan Hacı Naillə dostluq edir. Bu dostluq qarşılıqlı hörmət, sədaqət, etibar müstəvisində davam etdirilir.

   Söhbətimiz uzun və mənalı oldu. Əsas mövzumuz 44 günlük Vətən müharibəsinin nəticələri oldu. Bu qələbəni təmin edən qeyrətli Vətən oğullarından danışdıq. 

   

Müşfiq də vətən yolunda ən müqəddəs zirvəyə,  Şəhidlik zirvəsinə ucalmışdı. Orta məktəbi bitirən Müşfiq orduya gedib. Qusar şəhərindəki hərbi məktəbində tank komandiri kimi ermənilərin qarşısına çıxdı. Əsl cəsarət sahibi idi. Döyüş yolu Füzulidən başlayıb. Üç gün ərzində neçə-neçə. kəndin azad edilməsində şücaətlə vuruşdu. Tank komandiri kimi özünü göstərə bildi. Sentyabrın 29-də Vətən uğrunda döyüşən Müşfiq vətən torpağında gözlərini əbədi yumdu. Şəhidliyə kimi döşündən "Azərbaycan ordusunun 100 illiyi" yubileyi medalına sonralar "Vətən uğrunda", "Fizulinin azad edilməsinə görə ", "Döyüşdə fərqlənməyə görə" medalları da əlavə edildi. Müşfiqin arzusu Şuşanı azad görmək idi. Özü buna nail ola bilməsə də vətənin igid övladları onun arzusunu çin etdilər. 

Zakir kişi  danışdıqca kövrəlirdi .

    

Masallının 22 şəhidinin dəfnində iştirak etmişdim. Hər şəhidin dəfnində düşmənə nifrət hissi ilə bir yaş qocalardım. Şəhidlər haqqında yazılarım bu gün də qəzetdə oxucular tərəfindən oxunur. Başın sağ olsun, Zakir ata, Dilruba ana. Ömrünüz boyu başınız uca, üzünüz ağ olacaq. Çünki Müşfiq vətən oğludur, el-obanın fəxr etdiyi oğludur.