Ehtirama layiq ad
5-09-2024, 17:52. Разместил: admin44
“Mahmudavarın Təhsil fədailəri” lövhəsi qarşısında
Müəllim. Bu şərəfli ad mənimçün həmişə müqəddəs, əvəzolunmaz olub. Dünyanın bütün ölkələrində bu ad ehtiram, hörmət ünvanına çevrilib.
Üləmalar, dahilər bu ad haqqında yaddan çıxmaz ifadələr işlədiblər.
Həzrət Əli buyurub ki, kim mənə bir hərf öyrətsə ona 40 gün qul olacağam. Başqa bir üləma isə: valideynlərim məni göydən yerə endirdilər, müəllimlərim isə məni yerdən göyə qaldırdılar. Rus pedaqoqu Uşinskinin də müəllim haqqında dəyərli fikirləri var. Ümümmilli liderimiz Heydər Əliyev isə müəllim haqqında qürurlandırıcı ifadə işlədir: Mən dünyada müəllim adından şərəfli ad tanımıram.
Doğrudan da müəllim adı şərəfli, fəxarətli, ehtiramlıdır.
Ömrümün 75-ci pilləsində olsam da hər gün müəllimlərimi xatırlayıram. Kənddəki məktəblərin həyətinə daxil olanda bəzilərinin övladlarını, yaxınlarını görəndə yenə müəllimlərimi yada salıb kövrəlirəm.
Bəstəboy, sakit təbiətli, çalışqan əlaçı şagird kimi məktəbdə nəinki müəllimlər, texniki işçilər tərəfindən də sevilirdim. Bütün fənlər üzrə keçirilən tədbirlərə dəvət edilirdim. Oxuduğum 10 il ərzində həmişə sinif nümayəndəsi seçilirdim. Divar vərəqələrinin buraxılışını mənə həvalə edirdilər.
Bu gün onları yaxşı xatırlayıram. Tarix müəllimimiz Əbdülrza Əhmədovu heç vaxt unuda bilmirəm. Onu az qala bütün ölkədə tanıyırdılar. Qəzet və jurnalarda yüzlərlə məqaləsi çıxmışdı. Bəhri-təvillər, şeir və qəzəllərini oxucular maraqla oxuyurdular. Bir neçə kitabı çap olunmuşdu. Ömrünün sonuncu 89-cu ilində də qəzetləri gözlüksüz oxuyardı. Riyaziyyat müəllimimiz Muqbil Agayev, Hüseyn və Paşa Məmmədovlar ciddiliyi ilə, Əbdül Gözəlov səbrilə, coğrafiyaçı Urşan İsaqov məzəli zarafatları ilə yadaşımda qalıb. Onların hamısı dünyalarını dəyişsələr də bu gün hər bir mahmudavarlının qəlbində yaşayır.
Bir neçə il əvvəl yolum Mahmudavar kənd ümumi orta məktəbinə düşmüşdü. Bu ikimərtəbəli, yaraşıqlı binanı gəzdikcə gözümdə oxudugum əvvəlki məktəb canlanırdı. Hər bir müəllimin danışığı, yerişi, gülüşü, tədrisi, şagirdlərinə yanaşma metodlarını xatırlayırdım. Bu gün məktəbdə onlardan heç bir nişanə qalmamışdı. Ancaq burada hər şey onları xatırladırdı. Elə buradaca qərara aldım ki, məktəbdə “Mahmudavarın təhsil fədailəri” guşəsini yaradım. Onların şəkillərini böyüdüb hansı fənni tədris etiyini, yaşadıgı tarixini göstərim. Yanımda duran məktəbin hərbi müəllimi Hacırza Ağayevə , məktəbin direktoru İsa İbadova ürəyimdən keçənləri dedim. Hacırza müəllim dedi ki, bu işdə mən də sizə kömək göstərəcəyəm. Kənd ağsaqqalı, veteran müəllim, səmimi və sakit xarakterli Hacırza müəllimlə məqsədə çatmaq üçün səylə çalışdıq.
Haqq dünyasına köçən mahmudavarlı müəllimərin portret şəkillərini qısa müddətdə tapıb bu guşəni yaratıq. Bu xeyirxah iş bütün kənddə əks-səda verdi. Məktəbə gələn rayon rəhbələri də bunu bəyənib Masallının bütün tədiris ocaqlarında yaradılmasını tövsiyə etdilər. Çox keçmədi ki, Hacırza müəllim də dünyasını dəyişdi. Bu xeyirxah işi tək icra etməyə başladım. İndi bu şərəfli, müqəddəs lovhədən 72 pedaqoq boylanıb dəhlizdə belədən-belə keçən müəllim və şagirdlərə baxr. Şəkillərə göz gəzdirdikcə həm kövrəlir, həm də məktəbin bir əsrə yaxın tarixini xartırlayıram. Biri ciddidir, digəri gülümsəyir. Başqa birisində adamı düşündürən baxışlar. Hüseyn məllimin dərsində biri cınqırığını çıxara bilməzdi. Bu zəhmi indi şəklində duymaq olur. Mənzər müəllimə bizə nəgmə dərsi keçərdi . o vaxtlar dəbdə olan Sosialist Əməyi Qəhrəmanı Sürəyya xanıma həsr edilmiş mahnını tez-tez bizə səsləndirirdi:
Əməyin azad,
Diləyin azad,
Ay ellər qızı,
Bu şən ölkənin
Bəxtəbər qzı.
Lövhədəki müəllimlərin bəziləri təkcə Mahmudavarda deyil,
qonşu Hişkədərə, Boradigah, Türkoba , Tüklə və digər kəndlərin məktəblərində də şagirdlərin elm, təhsil yoluna nur paylayıblar. Sinif yoldaşım olan Şahrza Agayev bu məktəbdə direktor da işləyib. Sonra keçilməz cıgırlarla elmin geniş yoluna çıxıb. Alim kimi dünyadan köçdü. Rayonda tanınan Qumru müəllim lap bu yaxınlarda qəflətən vəfat etdi.
Yenə bu müqədəs löhvənin qarşısındayam. Bu şərəfli adların hər birinin rəsmini diqqətlə süzüb kövrəlirəm. Birinci sinifdə oxuyanda sol əllə yazmağımı mənə tərgitməyi öyrədən Qəzənfər müəllim baxışlarını mənə dikib. Raykom katibi işləyəndə həmişə zarafatla deyərdi ki, ay jurnalist oglan, unutma ki, sənə düzgün yazmağı mən öyrətmişəm.
Orta təhsilli Nəcəf müəllim, Baxşəli Nəsirov, Sahib Əzizov, Şabiəli Qulamov, Hidayət Tahirov, şagird yoldaşlarım Sübnaz, Xanım müəllimələr...
Hər şəkilə baxıb köks ötürürəm. Əziz müəllimlərim, mehriban, valideyn qədər yaxın insanlar Sizi unuda bilmirəm. Daha dogrusu unutmaq olmur. Biz həmişə sizlərə borcluyuq. Bu borcu unutmaq çətin, ödəmək ondan da çətin. Sizi unutmaq nankorluqdur. Siz həmişə yaşayacaqsınız. Bu löhvə sıxlaşdıqca Mahmudavarda təhsil yolunun nuru, ziyası daha da artacaq.
Bu ziya sizin qadir əməyəinizin bəhrəsidir. Allahdan sizə rəhmət diləyirəm. Ruhunuz xoş olsun.
Bu lövhənin səliqəsini, düzümünü nəzarətdə saxlayan məktəbin direktoru İsa İbadov və müəlim
Çingiz Fərəcova təşəkkürümü çatdırıram.
Həsənaga Əli MURTUZA,
jurnalist.
Вернуться назад