ATA – müdrikliyə bərabər MƏKTƏB
- 4-10-2025, 11:19
- Maraqlı
- 0
- 59
Hər insanın ömründə bir yarımçıq qalan arzu olur. Atam Mikayılın arzusu məktəb idi. O, uşaq ikən dərslərini sevirdi, qələminin ucunda gələcəyini görürdü. Amma həyat onun qarşısına sərt divar çəkdi.
20-ci əsrin 30-cu illərində, üçüncü sinifdə oxuyanda müəlliminin qapısını atası döydü və dedi:
— Müəllim, Mikayıl artıq məktəbə gələ bilməz. Onun adı siyahıdan silinsin. Evə çörək pulu gətirməlidir…
Həmin gündən kitab daşımaq əvəzinə şələ ilə odun daşıdı. Sinif yoldaşları yazı dəftəri ilə məktəbə gedəndə, Mikayıl çiyinlərində ağır odun yığınları ilə evə dönürdü. Hər addımı ilə uşaqlığı, arzuları və oxumaq istəyi çiyinlərindən daha ağır gəlirdi. Amma o, sınmadı. Həyat onu məktəbdən ayırsa da, ömrün məktəbində ən yüksək dərsləri öyrəndi – zəhməti, iradəni, səbrin gücünü.
İllər keçdi… O, oxumadı– amma övladlarını oxutdu.
Bizim hər uğurumuzda onun zamanında çəkdiyi o ağır yükün izi var. Professor qardaşımın kürsüsündə dediyi hər söz, müəllim bacımın sinifdə yazdığı hər hərf... Mikayıl atanın çiyinlərində daşıdığı o odunların, alnından axan o tərin bəhrəsidir.
Bir vaxt çiynində odun daşıyan uşaq, övladlarının çiyinlərində elm daşıyan bir nəsil yetişdirdi.
Mikayıl ata 60 yaşında bu dünyadan köçdü. Ömrü çox uzun olmadı, amma izi uzun qaldı. Yaşasaydı, bu gün 97 yaşını qeyd edəcəkdi. Biz ətrafına yığışıb ona deyəcəkdik:
— Ata, bax, sənin yarımçıq qalan məktəbin bizim davamımız oldu. Sənin qələmini biz əlimizə aldıq, sənin oxuya bilmədiyin kitabları biz oxuduq. Amma sən bizə ən vacib dərsi çoxdan öyrətmişdin: zəhmətlə ucalmaq, vicdanla yaşamaq, sevgiylə ailə saxlamaq.
Mikayıl ata – sadəcə bir ata deyildi. O, odun daşıyan bir uşaqdan övladlarını elm zirvəsinə qaldıran bir qəhrəman idi.
Mikayıl ata – sadəcə ailəmizin atası deyildi, həm də bir nəslin yaddaşına yazılmış dərs idi. Onun ən böyük diplomu – övladlarının savadı, ən böyük vəzifəsi – ailəsinə arxa olması, ən böyük mükafatı isə ömürlük hörmət və ehtiramdır.
O, ömrü ilə bizə öyrətdi ki, insanın oxuduğu məktəb kağız üzərində deyil, ömrünün izlərində yazılır.
Əməllərinlə yaratdığın müdrükliyə bərabər MƏKTƏB üçün uca Allah sənə qəni-qəni rəhmət eləsin, ATA!
Xuda TAHIR,
veteran müəllim.
