Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Əlyar Əliyevin məzarını ziyarət etmək arzusu...
- Bu gün, 10:57
- Maraqlı
- 0
- 204
Bəzən insanın qəlbində adı olmayan bir ağırlıq olur. Nə səs verir, nə də insanı tərk edir. Sadəcə içində yaşayır. Mənim qəlbimdəki o ağırlığın adı çoxdan bəlli idi – Birinci Qarabağ müharibəsinin qəhrəmanı, Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Əlyar Əliyevin məzarını ziyarət etmək arzusu. Bu arzu zaman keçdikcə bir istəyin deyil, bir vicdan borcunun səssiz çağırışına çevrilmişdi.
Onu xatırladıqca anlayırdım ki, insan torpaqdan getmir, torpağa qarışır. Əlyarın sakit, təmkinli, gülərüz siması xatirələrimdə elə yaşayırdı ki, sanki zaman ona toxuna bilməmişdi. Hər dua, hər xatırlayış ruhuma bir az işıq gətirsə də, içimdəki nisgil dinmirdi. Oğlu Emin Əliyevlə danışanda qəlbimdə bir təsəlli tapırdım, amma xatirələr susmurdu. Çünki insan sevdiyi və hörmət etdiyi şəxsə borclu qalanda, qəlbi rahatlıq tanımır.
Onunla çiyin-çiyinə yol getmiş, sirrini bölüşmüş, Masallı şəhər sakini Əhəd Əhədovla söhbətlərimizdə bu ziyarət artıq bir arzu yox, mənəvi bir and idi. Çünki bəzi insanlar həyatları ilə deyil, ölümləri ilə xalqın yaddaşına çevrilirlər. Əlyar Əliyev də o nadir adlardandı – susaraq danışan, getməklə qalanlardan.
Yolumuzu Qubadlıya bağlayan icazəsizlik uzun müddət bu andı səbrə məhkum etdi. Lakin qəlbin istədiyi yerə gedən yol gec-tez açılır. Məndən kiçik qardaşım, həmin torpaqlarda yol tikintisində çalışan Zaman Ağayev, Qubadlının Qəzyan kəndində, uca bir təpənin başında dalğalanan üçrəngli bayrağın fonunda Əlyarın abidəsi önündən bir şəkil göndərəndə, sanki sözsüz bir məktub oxudum. O görüntü məni qəhərləndirdi. Anladım ki, bəzən təsəlli sözlə yox, mənzərə ilə gəlir.
Bu duyğular məni qərara gətirdi. Cənab Prezident İlham Əliyevin Cəbrayıl, Qubadlı və Zəngilan üzrə təyin etdiyi Xüsusi Nümayəndəliyə müraciət etdim. Məqsədim araşdırıldı, niyyətim dinlənildi. Və nəhayət, icazə… Xüsusi nümayəndəliyin əməkdaşı Aqil müəllimin verdiyi müsbət cavab, qəlbimdə uzun müddət susan bir sevincin səsini oyatdı. Dövlətin şəhidə göstərdiyi hörmət, insanın içindəki inamı daha da möhkəmləndirir. Bu etimada görə Cənab Prezidentimizə öz adımdan və bütün Əlyarsevərlər adından minnətdaram.
14 dekabr 2025-ci il.
Tarix sadə bir gün idi, amma mənim üçün bir ömrün hesabat günü. Mən, Əhədov Əhəd, Hüseynov Sübhan və Masallı Dövlət Regional Kollecinin gənc müəllimi Fərid Məmmədov Qubadlının Qəzyan kəndinə çatdıq. Ucalıqda yerləşən məzarlıqda, Əlyar Əliyevin və onunla eyni gündə şəhid olmuş Ağayev Əlisəadətin məzarları qarşısında dayananda, sözlər boğazımda düyünləndi. Orada danışan dil deyildi – vicdan idi.
Həzin bir səslə pıçıldadım:
— Sizin qanınız yerdə qalmadı. Sizin yarımçıq qalan yolunuzu igid Azərbaycan əsgərləri davam etdirdi. Bu torpaqlar artıq azaddır. Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Vətən öz sahiblərinə qayıdıb. Siz sözünüzü dediniz, indi söz torpağındır…
Masallıda da sizin kimi şəhidlərin adı ehtiramla çəkilir. Şəhid ailələrinə göstərilən diqqət sübut edir ki, bu xalq öz qəhrəmanlarını unutmur, unutmayacaq.
Rahat yat, Əlyar. İnsan ölümü ilə yox, unudulanda itir. Sən isə yaddaşın özünə çevrilmisən. Artıq Allahın rəhmətindəsən, amma bir xalqın vicdanında əbədi yaşayacaqsan.
Namik Ağayev,
Masallı Dövlət Regional Kollecinin Rus dili və ədəbiyyatı müəllimi.
Onu xatırladıqca anlayırdım ki, insan torpaqdan getmir, torpağa qarışır. Əlyarın sakit, təmkinli, gülərüz siması xatirələrimdə elə yaşayırdı ki, sanki zaman ona toxuna bilməmişdi. Hər dua, hər xatırlayış ruhuma bir az işıq gətirsə də, içimdəki nisgil dinmirdi. Oğlu Emin Əliyevlə danışanda qəlbimdə bir təsəlli tapırdım, amma xatirələr susmurdu. Çünki insan sevdiyi və hörmət etdiyi şəxsə borclu qalanda, qəlbi rahatlıq tanımır.
Onunla çiyin-çiyinə yol getmiş, sirrini bölüşmüş, Masallı şəhər sakini Əhəd Əhədovla söhbətlərimizdə bu ziyarət artıq bir arzu yox, mənəvi bir and idi. Çünki bəzi insanlar həyatları ilə deyil, ölümləri ilə xalqın yaddaşına çevrilirlər. Əlyar Əliyev də o nadir adlardandı – susaraq danışan, getməklə qalanlardan.
Yolumuzu Qubadlıya bağlayan icazəsizlik uzun müddət bu andı səbrə məhkum etdi. Lakin qəlbin istədiyi yerə gedən yol gec-tez açılır. Məndən kiçik qardaşım, həmin torpaqlarda yol tikintisində çalışan Zaman Ağayev, Qubadlının Qəzyan kəndində, uca bir təpənin başında dalğalanan üçrəngli bayrağın fonunda Əlyarın abidəsi önündən bir şəkil göndərəndə, sanki sözsüz bir məktub oxudum. O görüntü məni qəhərləndirdi. Anladım ki, bəzən təsəlli sözlə yox, mənzərə ilə gəlir.
Bu duyğular məni qərara gətirdi. Cənab Prezident İlham Əliyevin Cəbrayıl, Qubadlı və Zəngilan üzrə təyin etdiyi Xüsusi Nümayəndəliyə müraciət etdim. Məqsədim araşdırıldı, niyyətim dinlənildi. Və nəhayət, icazə… Xüsusi nümayəndəliyin əməkdaşı Aqil müəllimin verdiyi müsbət cavab, qəlbimdə uzun müddət susan bir sevincin səsini oyatdı. Dövlətin şəhidə göstərdiyi hörmət, insanın içindəki inamı daha da möhkəmləndirir. Bu etimada görə Cənab Prezidentimizə öz adımdan və bütün Əlyarsevərlər adından minnətdaram.
14 dekabr 2025-ci il.
Tarix sadə bir gün idi, amma mənim üçün bir ömrün hesabat günü. Mən, Əhədov Əhəd, Hüseynov Sübhan və Masallı Dövlət Regional Kollecinin gənc müəllimi Fərid Məmmədov Qubadlının Qəzyan kəndinə çatdıq. Ucalıqda yerləşən məzarlıqda, Əlyar Əliyevin və onunla eyni gündə şəhid olmuş Ağayev Əlisəadətin məzarları qarşısında dayananda, sözlər boğazımda düyünləndi. Orada danışan dil deyildi – vicdan idi.
Həzin bir səslə pıçıldadım:
— Sizin qanınız yerdə qalmadı. Sizin yarımçıq qalan yolunuzu igid Azərbaycan əsgərləri davam etdirdi. Bu torpaqlar artıq azaddır. Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Vətən öz sahiblərinə qayıdıb. Siz sözünüzü dediniz, indi söz torpağındır…
Masallıda da sizin kimi şəhidlərin adı ehtiramla çəkilir. Şəhid ailələrinə göstərilən diqqət sübut edir ki, bu xalq öz qəhrəmanlarını unutmur, unutmayacaq.
Rahat yat, Əlyar. İnsan ölümü ilə yox, unudulanda itir. Sən isə yaddaşın özünə çevrilmisən. Artıq Allahın rəhmətindəsən, amma bir xalqın vicdanında əbədi yaşayacaqsan.
Namik Ağayev,
Masallı Dövlət Regional Kollecinin Rus dili və ədəbiyyatı müəllimi.
