Narkomaniya

Həyatımız üçün ən təhlükəli

Narkomaniya artıq əsrin, cəmiyyətin sərhəd tanımayan faciəsinə çevrilib. İlk dəfə bu gözəgörünməz bəladan xumarlanan və bundan kim həzz alıbsa deyə bilmərəm. Ancaq bu 74 illik yaşımda həmişə eşitmişəm ki, narkomaniyaya “yox” deyək. Bütün dövlət qurumlarında tədbirlər sərgilənir, çox vaxt deyiblər ki, bu il keçən ildəkindən bu bəla azalıb. Ağlım kəsəndən eşitdiyim faktlar həqiqət olsaydı narkomaniya sözü leksikonumuzdan çoxdan silinmişdi. Ancaq bu həqiqətdir ki, hər gecə telekanallarda narkotik maddələrin çəkisi qramla deyil, kiloqramla, bəzən də tonla göstərilir. Əgər bu sahədə işlər yaxşılığa doğru getsəydi, narkomaniya həyat tərzimizə çevrilməz, cəmiyyətdə, dövlət qurumlarında bu qədər narahatlıq doğurmazdı. 

Gəlin açıq və real danışaq. Cəmiyyət üçün heç şey gizli qalmasın. Narkoman təkcə öz həyatını uçuruma aparsaydı “SOS”a ehtiyac qalmazdı. Deyərdik ki, can sənin, cəhənnəm Allahın. Bilərdik ki, yuvarlandığın uçurumda yalnız özün məhv olacaqsan. Ancaq belə deyil axı: 

Yadımda olan, eşitdiyim, şahidi olduğum hadisələr heç də az olmayıb. Biri narkotik qəbul edib qarşısına çıxan bir gənci bıçaqlayıb o dünyalıq edir, bir başqası sükan arxasına keçib “burda mənəm, Bağdadda kor xəlifə”  deyib sürəti istədiyi qədər artırıb faciəli bir qəza törədir.  Belə hadisələri saymaqla qurtaran deyil.

Bu faktları istənilən qədər artırmaq olar. Onlar cəmiyyətin köksündə şişə, xəstəliyə dönən antipodlardır.  Narkomanlar cəmiyyətdə heç bir problemi həll etmək iqtidarında deyil, əksinə gündəlik həyatımızda çox ciddi problemlər yaradır. Təsəvvür edək ki, ailənin bir üzvü narkotikə qurşanıb. Deməli, hər şey bitdi. Sabaha ümid yoxdur.

Tanrı ona nə qədər ömür versə, ailəsinə, cəmiyyətə, özünə heç bir xeyri dəymir. Əksinə ailəyə, cəmiyyətə yükdür, narahatlıq, bəzən də dərd-sərdir.

Ədəbiyyatlarda oxuyuruq: narkomanlıq nədir? İnsan orqanizmində pisixoloji, fiziki asılılıq, digər fəsadlar yaradan ağır bir xəstəlikdir. Narkoman cinayəti həm narkotik maddəni əldə etmək üçün, həm onun qəbulu nəticəsində inkişaf etmiş psixi fəaliyyətin ağır pozuntuları ilə əlaqədar törədir. Narikomanlığa düçar olmuş yeniyetmələr narahat, kobud, hirsli, yaxud məzlum vəziyyətdə ola və narkotik maddələr axtarışı zamanı ağlasığmaz kriminal cinayət hərəkətləri törədə bilər.

Bu, lap ağır haldır: özü qəbul edib özünü məhv edir, başqasını bu yola çəkirsə, cəmiyyətə zərbə vurur. Harkotiklər, hepatitlər, QİDS və bu kimi insan sağlamlığına təhlükə yaradan infeksion xəstəliklərin yayılması üçün münbit şərait yaradır.

Orqanizmin zəhərlənməsi, qıcolmalar, damarlarda irinli yaralara, dəri-zöhrəvi kimi xəstəliklərə yoluxma riskini artırır. 

Bir neçə il əvvəl şahidi olduğum hadisəni oxuculara çatdırmaq istəyirəm. Dostlarımdan birinin kürəkəni narkoman olduğu üçün toydan bir ay sonra həyat yoldaşını ata evinə göndərdi. Atasının dostu onu görüb: təəssüf  edirəm, sən qızı verəndə demək istəyirdim, ancaq...

Görün,  bu özü cinayət və Allahsızlıq deyilmi?

Əslində narkoman ailə quranda onlarca yaxını, tanıyanı onun bu yolda olduğunu bilir, ancaq bunu mənə deməyib susur. Belə faktlar yüzlərlədir.

Əgər dostlarımızdan, qonşularımızdan, lap tanıdığımız bir gəncdirsə, onların narkotikdən istifadə meyillərini biliriksə, dərhal tədbir görmək, müəllimlərinə, valideynlərinə, deyərdim ki, polisə belə məlumat verməkdən çəkinmək cinayətdir.

Yeniyetmələr, gənclər gələcəyimizdir. Onların bu dəhşətli bəladan uzaq olmasına çalışmalıyıq. 

Hər axşam televiziya kanallarında ölkəmizin müxtəlif  regionlarda tonlarla narkotik satanlar müəyyənləşdirilirsə buna biganə qalmaq olmaz. 

Xüsusilə tələbə gəncləri sabahımıza ümid verənləri bu faciədən qorumaq günün ən vacib məsələsidir.

Bu sahədə aparılan tədbirlərdə narkomaniyaya və və onun fəsadları çılpaqlığı ilə gənclərə çatdırılmalıdır. Heç bir detal gizli saxlanılmamalıdır. Belə məqamda “Sandığı açmaq, pambığı tökmək”vacibdən vacibdir.

      

 HƏSƏNAĞA